Woensdag GAK’tdag
Toen asdat d’n carnaval van 1988 zo’n bietje lekker aòn d’n gaank waar zaaten Aans mee zullie Truus en Leo d’r eige vol te stouwe mee ‘n culinèèr òògtepunt van ‘t alleve sterrenresteraant van Jaonus (of waar ‘t toen al van Fòònze?) Dekkers aòn de Blommemart (of waar ‘t toen nog de Vaarekesmart?). ‘t Waar toen dad’ Aans aòn Leo’s vroog of a’t ie gin ambiessie aar om in ‘n bendje te speule. Nou, dad aar’t ie. Effekes laoter zeet d’n Aans da Dré en Roland ok mee wouwe speule. De bend waar verwekt!
Mar oe nou wijjer? Oe wor zo’n idee nou ‘n echte bend. Om te begiene moesse we ‘n instrument gaon kòòpe. En mee z’n vierkes zou ‘t mar ‘n klein bendje zijn dus d’r moes volk bij, mar wie? We moessen ok nog ’ne naom emme, das aaltij makkelijk agg’ uit wult lèège wie as da ge zijt. Oe komde aon bladmeziek en agge da dan et, oe leerde daor dan van speule? Zukke vraoge aare me mar zat, mar oe komd’ aòn ’n aantwoord?
Naor d’n carnaval begonne me dan toch mar ‘n bietje te blaoze, zo vor òòns eige zomar, want we wiesse al wel da ge daor ammezuur van kreeg en ammezuur waar goed. Oe ad ammezuur d’r uitzaag wiesse me nie, mar daor zouwe me nog wel achterkomme. Van lieverlee waare d’r ok méér mèènse die mee wouwe speule, we vonne ’n rippetiesielokaol, me’n aare bladmeziek en sommigte van òòns kreege zelfs les om ‘n bietje geluid uit d’rren toeter te krijge. Bij d’n ééne gong da wa beeter as bij d’n aandere, mar wij vonnen ’t geweldig goed. Alléén ’ne naom aare me nog steeds nie verzonne. Wel aare we een stuk of tien, veftien naome op ’n briefke geschreeve die ‘t allemaol net nie waare. Iedereen moog toen zèège wat ie d’n beste naom von en de naom mee de mééste stemme zou t’m worre. Nie dus. D’r waare drie naome mee eeve zoveul stemme en me waaren er dus ginne steek mee opgeschote. Toen zeet D’n Kaole: “Aoch, dan noemd òòns toch gewòòn Woensdag GAK’tdag”. Ammaol keeke me mekaoren aon en iedereen wies: w’emme ’ne naom. De bend waar gebore!…